دلم از دلخوشیهایت اسیره
همان به کین دل پرپر بمیره
دلی که بی نشانه از دل یار
بذار یک گوشه ای معوا بگیره
.....................................
الا ای یار بی مهرم کجایی
بسان ماهرویان در خفایی
زکویت ،کو نشانی کو نسیمی
چرا با من نمودی بی وفایی
............................................
تمام نغمه هایم تار گشته
غم عالم برویم آوار گشته
منی که شاه مستان جهانم
دلم غرق تمنای تو گشته
.....................................
